+ 8618858210064Επιταχυντής: Μια ουσία που όταν προστεθεί σε ένα χρώμα θα επιταχύνει τον ρυθμό σκλήρυνσης.
Ακετόνη: Ένας πολύ γρήγορα εξατμιζόμενος διαλύτης με υψηλή διαλυτότητα για ορισμένους τύπους ενώσεων και ρητινών. Έχει μια χαρακτηριστική οσμή που μοιάζει με αιθέρα.
Ακρυλική ουρεθάνη: Μια επίστρωση που βασίζεται στη χημεία της ουρεθάνης, η οποία περιλαμβάνει επίσης ακρυλική χημεία ως μέρος της ραχοκοκαλιάς πολυμερούς διασταυρούμενης σύνδεσης (βλ. Ουρεθάνη).
Ενεργοποιός: Ένα απαραίτητο συστατικό που χρησιμοποιείται για την παροχή χημικής αντίδρασης για τη σκλήρυνση του χρώματος. (Βλ. Hardener).
Πρόσθετα: Χημικές ουσίες που προστίθενται σε ένα φινίρισμα σε σχετικά μικρές ποσότητες για να προσδώσουν ή να βελτιώσουν τις επιθυμητές ιδιότητες. Παραδείγματα είναι τα φίλτρα υπεριώδους ακτινοβολίας, οι παράγοντες ροής, τα αντιαφριστικά, τα προϊόντα εξάλειψης ματιών ψαριού κ.λπ.
Προσκόλληση: Το φαινόμενο κατά το οποίο ένα υλικό συνδέεται με ένα άλλο μέσω επιφανειακής έλξης.
Καπάκι αέρα: Το μπροστινό μέρος ενός ακροφυσίου πιστολιού ψεκασμού που κατευθύνει τον πεπιεσμένο αέρα πάνω στο χρώμα για να σχηματίσει και να διαμορφώσει ένα ψεκασμένο σύννεφο σταγονιδίων.
Σπρέι αέρα: Ένα σύστημα εφαρμογής βαφής με τη μορφή μικροσκοπικών σταγονιδίων. Το χρώμα σπάει σε σταγονίδια (ατομοποιείται) με ένα πιστόλι ψεκασμού ως αποτέλεσμα της ώθησης σε ένα ρεύμα αέρα υψηλής ταχύτητας. Το σχήμα και η πυκνότητα βαφής του προκύπτοντος νέφους σταγονιδίων μπορούν να ελεγχθούν από την πίεση του αέρα, το ιξώδες χρώματος και τη γεωμετρία του άκρου του πιστολιού.
Airless Σπρέι βαφής: Ένα σύστημα εφαρμογής βαφής στο οποίο το χρώμα, υπό υψηλή πίεση, περνά μέσα από ένα ακροφύσιο και σπάει σε σταγονίδια (ατομοποιείται) όταν εισέρχεται στην περιοχή χαμηλότερης πίεσης έξω από την άκρη του πιστολιού.
Αλκυδ: Μια επίστρωση που βασίζεται σε συνδετικό πολυεστέρα. Τέτοιοι πολυεστέρες είναι χημικοί συνδυασμοί μορίων που περιέχουν περισσότερες από μία ομάδες οξέων ή αλκοόλης.
περιβάλλοντος: Συνήθεις ή περιβάλλουσες συνθήκες.
Υδαρής: Περιγράφει ένα διάλυμα ή εναιώρημα με βάση το νερό.
Ατομοποίηση: Ο σχηματισμός μικροσκοπικών σταγονιδίων υγρού όπως στη διαδικασία ψεκασμού βαφής. Ο ψεκασμός προκαλείται συνήθως από αναταράξεις σε ένα ρεύμα αέρα ή από μια ξαφνική πτώση της πίεσης.
Ψήσιμο: Εφαρμογή θερμότητας για τη σκλήρυνση και ξήρανση μιας επικάλυψης. Στο φινίρισμα αυτοκινήτων, το ψήσιμο χρησιμοποιείται για να επιταχύνει το στέγνωμα των φινιρισμάτων που στεγνώνουν στον αέρα και μερικές φορές ονομάζεται δυναμική ξήρανση. Η θερμοκρασία του μετάλλου στο ψήσιμο του φινιρίσματος συνήθως δεν ξεπερνά τους 180 βαθμούς.
Βασικό παλτό: Ένα έγχρωμο παλτό που απαιτεί διάφανο παλτό. Η βασική επίστρωση παρέχει χρωματικά εφέ και εμφάνιση, ενώ η διαφανής επίστρωση παρέχει γυαλάδα καθώς και αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία και τα χημικά.
Βιβλιοδέτης: Το υλικό βαφής που σχηματίζει το φιλμ. Ονομάζεται επειδή δεσμεύει τη χρωστική ουσία και τυχόν πρόσθετα που υπάρχουν σε ένα συμπαγές ανθεκτικό φιλμ.
Βιοδιασπώμενο: Ικανότητα οργανικών υλικών για αποσύνθεση ως αποτέλεσμα επίθεσης από μικροοργανισμούς. Οι ρουτίνες επεξεργασίας λυμάτων βασίζονται σε αυτήν την ιδιότητα. Τα φωσφορικά άλατα και οι χλωριωμένοι υδρογονάνθρακες (DDT) δεν είναι βιοαποδομήσιμα.
Μείγμα: Η ανάμειξη δύο ή περισσότερων υλικών μεταξύ τους. ή τη σταδιακή σκίαση της βαφής από ένα πάνελ σε παρακείμενες περιοχές για να εξασφαλιστεί η συνοχή του χρώματος.
Φουσκάλες: Η ανάπτυξη κοίλων φυσαλίδων ή σταγονιδίων νερού σε μια μεμβράνη βαφής. Μπορεί να εμφανιστεί γρήγορα ή για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την εφαρμογή. Μπορεί να εμφανιστούν φουσκάλες από την παρουσία οξέος που δεν αντέδρασε μέσα στο φιλμ βαφής.
Ντροπαλός: Η εμφάνιση υπόλευκων ή νεφελωδών περιοχών σε μια μεμβράνη βαφής, που προκαλείται από την απορρόφηση και τη συγκράτηση της υγρασίας σε μια μεμβράνη βαφής που στεγνώνει.
Σφαιρική ένωση: Μια μαλακή πάστα που περιέχει λεπτό λειαντικό σε ουδέτερο μέσο, που χρησιμοποιείται για την εξάλειψη των λεπτών γρατσουνιών και τη στιλβωτική επίστρωση.
Κατασκευάστηκε: Η ποσότητα του φιλμ βαφής που εναποτίθεται σε μια ουσία (το βάθος ή το πάχος της οποίας μετράται σε mils.
Καρκινογόνο: Ένα υλικό που είτε έχει βρεθεί ότι προκαλεί καρκίνο στον άνθρωπο είτε ότι προκαλεί καρκίνο σε ζώα και επομένως θεωρείται ικανό να προκαλέσει καρκίνο στον άνθρωπο. Τα ευρήματα βασίζονται στη διατροφή μεγάλων ποσοτήτων υλικού σε πειραματόζωα ή στην εφαρμογή συμπυκνωμένων διαλυμάτων στο ζώο; δέρμα. Ένα υλικό θεωρείται καρκινογόνο εάν (1) έχει αξιολογηθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) και έχει βρεθεί ότι είναι καρκινογόνο ή δυνητικό καρκινογόνο. (2) αναφέρεται ως καρκινογόνος ή δυνητικός καρκινογόνος στην Ετήσια Έκθεση για τα Καρκινογόνα, που δημοσιεύεται από το Εθνικό Πρόγραμμα Τοξικολογίας (NTP) την τελευταία έκδοση· (3) ρυθμίζεται από το OSHA ως καρκινογόνο. ή (4) εάν δημοσιευτεί μία θετική μελέτη.
Καθαρό παλτό: Μια βαφή που δεν περιέχει χρωστική ουσία ή μόνο διαφανή χρωστική ουσία, η οποία παρέχει γυαλάδα και ανθεκτικότητα όταν χρησιμοποιείται ως προστασία πάνω από μια βασική επίστρωση.
Συννεφιά: Ο σχηματισμός ή η παρουσία θολότητας σε υγρό ή σε φιλμ.
Χρώμα παλτό: Η μονοβάθμια ή βασική επίστρωση που παρέχει το ορατό χρώμα ενός συστήματος επίστρωσης.
Ταίριασμα χρωμάτων: Επιτεύχθηκε όταν το εφαρμοσμένο χρώμα αντιγράφει όλες τις πτυχές του αρχικού χρώματος; εμφάνιση σε απόχρωση, αξία και χρωματισμό.
Χρώμα λείανσης: Το τρίψιμο μιας μεμβράνης βαφής για προετοιμασία για γυάλισμα ή επαναβαφή.
Σύνθεση: Χρήση λειαντικού υλικού, είτε με το χέρι είτε με μηχανή, για να εξομαλύνει και να αναδεικνύει τη γυαλάδα της εφαρμοσμένης τελικής επίστρωσης.
Σταυρωτό παλτό: Μια μέθοδος εφαρμογής βαφής που χρησιμοποιείται συχνά με βαφή υψηλής στερεότητας. Η τεχνική περιλαμβάνει μια πλάγια εφαρμογή που ακολουθείται από μια εφαρμογή από πάνω προς τα κάτω με πολύ μικρό χρόνο φλας.
Αποκόλληση: Η απώλεια πρόσφυσης μεταξύ δύο στρώσεων βαφής, με αποτέλεσμα το υλικό να διαχωριστεί από τη βαμμένη επιφάνεια ή υπόστρωμα.
Σημείο Δρόσου: Η θερμοκρασία στην οποία οι υδρατμοί συμπυκνώνονται από τον αέρα. Το σημείο δρόσου ποικίλλει ανάλογα με τη σχετική υγρασία.
Μύτη βρωμιάς: Μικρές κηλίδες ξένου υλικού σε μια αποξηραμένη μεμβράνη βαφής. Στη συνέχεια μπορεί να αφαιρεθεί με λείανση και γυάλισμα.
DOI (Distinctness of Image): Μια μέτρηση της ακρίβειας μιας ανάκλασης σε μια μεμβράνη βαφής.
DFT (πάχος ξηρού φιλμ): Το προκύπτον πάχος μεμβράνης μιας επικάλυψης αφού φτάσει στην τελική της κατάσταση στεγνώματος ή ωρίμανσης.
Ξηρό τρίψιμο: Μέθοδος τριβής της επιφάνειας με το χέρι ή με μηχανή χωρίς τη βοήθεια λιπαντικού (νερό).
Ξηρός ψεκασμός: Ψεκασμένο χρώμα που χάνει τόσο πολύ διαλύτη στον αέρα που γίνεται πολύ στεγνό για να ρέει στην επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν ο επιλεγμένος μειωτήρας είναι πολύ γρήγορος για τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Το Dry spray έχει χαμηλότερη γυαλάδα από την επιφάνεια που ψεκάζεται συνήθως.
Αντοχή: Αναφέρεται στη διατήρηση της γυαλάδας και των ιδιοτήτων απόδοσης σε μια μεμβράνη βαφής κατά τη χρήση της έκθεσης στο ηλιακό φως.
Σμάλτο: Ένας όρος με πολλές έννοιες: (1) μια βαφή που σχηματίζει μια μεμβράνη με χημική ένωση των μορίων της που την αποτελούν κατά τη διάρκεια της σκλήρυνσης. (2) ένα χρώμα με πολύ γυαλιστερή, τελειωμένη εμφάνιση. (3) στην ορολογία του καταστήματος, κάθε χρώμα που δεν είναι λάκα.
Εποξειδικό δάπεδο: Ένας τύπος χρώματος, κόλλας ή πλαστικού που χαρακτηρίζεται για υψηλή μηχανική αντοχή, καλή πρόσφυση και χημική αντοχή.
Εξάτμιση: Η αλλαγή από υγρό σε αέριο. Όταν οι διαλύτες αφήνουν ένα υγρό φιλμ βαφής, συνήθως το κάνουν με εξάτμιση.
Ρυθμός εξάτμισης: Η ταχύτητα με την οποία εξατμίζεται οποιοδήποτε υγρό.
Μετρητής πάχους φιλμ: Μια συσκευή που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του πάχους της επίστρωσης (δόμηση φιλμ) σε ένα υπόστρωμα. Οι μαγνητικές μονάδες χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση του πάχους των σιδηρούχων μετάλλων. Οι ηλεκτρονικές μονάδες χρησιμοποιούνται σε μη σιδηρούχα υποστρώματα.
Ψάρια Μάτια: Μια επιφανειακή κοιλότητα ή κρατήρας στο υγρό φιλμ βαφής. Τα μάτια των ψαριών προκαλούνται από την απώθηση του υγρού χρώματος από έναν επιφανειακό ρύπο όπως το λάδι ή η σιλικόνη. Η κοιλότητα μπορεί να αποκαλύψει ή όχι την επιφάνεια κάτω από το χρώμα.
Προσανατολισμός νιφάδων: Η εμφάνιση των μεταλλικών σωματιδίων σε μια μεμβράνη βαφής κατά τη διάρκεια και μετά την ξήρανση ή τη σκλήρυνση. Η επιλογή των σωστών νιφάδων αλουμινίου στη φόρμουλα ανάμειξης χρώματος, η σωστή εφαρμογή κ.λπ., θα οδηγήσει σε καλό προσανατολισμό των νιφάδων και συνεπώς σε καλή αντιστοίχιση χρωμάτων και εμφάνιση.
Σημείο ανάφλεξης: Η θερμοκρασία στην οποία ο ατμός ενός υγρού θα αναφλεγεί όταν χτυπηθεί ένας σπινθήρας.
Χρόνος λάμψης: Ο χρόνος μεταξύ της εφαρμογής της βαφής και των διαδοχικών στρώσεων, ή/και με δύναμη στεγνώματος. Ρευστή βελόνα: Μέρη σε πιστόλι ψεκασμού που ανοίγει και κλείνει διόδους υγρού.
Force Dry: Μια μέθοδος επιτάχυνσης του στεγνώματος του χρώματος με τη χρήση θερμότητας (βλ. Ψήσιμο).
Στιλπνότητα: Η ικανότητα μιας επιφάνειας να αντανακλά το φως. Μετράται με τον προσδιορισμό του ποσοστού του φωτός που ανακλάται από μια επιφάνεια σε συγκεκριμένες γωνίες.
Πιστόλι τροφοδοσίας βαρύτητας: Ένα πιστόλι βαφής με τη δεξαμενή βαφής στο επάνω μέρος του πιστολιού, που επιτρέπει στο χρώμα να ρέει στην περιοχή ψεκασμού λόγω της βαρύτητας.
Παλτό οδηγού: Ένα παλτό αναφοράς. Για παράδειγμα: μια λεπτή στρώση σκούρου ή φιμέ χρώματος που εφαρμόζεται πάνω από ένα αστάρι για να παρέχει οπτικό έλεγχο για ομαλότητα όταν τρίβεται.
Σκληρυντής: Ένα απαραίτητο συστατικό ειδικά σχεδιασμένο για να εξασφαλίζει τη σκλήρυνση ενός φινιρίσματος σμάλτου. Ένα άλλο όνομα για έναν ενεργοποιητή.
Απόκρυψη ή απόκρυψη δύναμης: Η ικανότητα ενός φιλμ βαφής να καλύπτει το χρώμα ή το σχέδιο μιας επιφάνειας. Μπορεί να μετρηθεί όσο το χρώμα είναι ακόμα υγρό ή αφού έχει στεγνώσει και αυτές οι μετρήσεις μπορεί να διαφέρουν. Η ισχύς απόκρυψης μετριέται με τον προσδιορισμό του ελάχιστου πάχους στο οποίο μια μεμβράνη θα κρύβει εντελώς ένα ασπρόμαυρο σχέδιο.
Υψηλά στερεά: Τα χρώματα περιγράφονται ως υψηλά στερεά όταν περιέχουν περισσότερα από 50-60% στερεά (κατά βάρος). Τα χρώματα με υψηλή περιεκτικότητα σε στερεά έχουν χαμηλότερες πτητικές οργανικές ενώσεις.
Holdout: Η ικανότητα μιας επιφάνειας να αποτρέπει την βύθιση της τελικής επίστρωσης και να προκαλεί μείωση της εμφάνισης ή της γυαλάδας.
Υγρασία: Μέτρο της ποσότητας υδρατμών στον αέρα. Η απόλυτη υγρασία αντανακλά την ποσότητα υγρασίας στον αέρα σε σύγκριση με τη μέγιστη δυνατή περιεκτικότητα σε υγρασία του αέρα στην ίδια θερμοκρασία. Η σχετική υγρασία εκφράζεται ως ποσοστό. Η υγρασία έχει μεγάλη επίδραση στο χρόνο στεγνώματος των χρωμάτων, ιδιαίτερα των υδατοδιαλυτών.
HVLP (Υψηλός όγκος, χαμηλή πίεση): Περιγράφει ένα πιστόλι βαφής που χρησιμοποιεί υψηλό όγκο και χαμηλή πίεση αέρα ψεκασμού για την εφαρμογή υλικού σε μια επιφάνεια. Αυτό παρέχει υψηλή απόδοση μεταφοράς και χαμηλότερο υπερψεκασμό.
Ισοκυανικό: Σκληρυντικός παράγοντας που χρησιμοποιείται με ακρυλική ουρεθάνη και άλλα χρώματα αντίδρασης 2 συστατικών. Αντιδρά με ακρυλικό πολυμερές κ.λπ., σχηματίζοντας μια πολύ ανθεκτική επίστρωση.
Λάκες: Χρώματα που στεγνώνουν με εξάτμιση απώλεια διαλύτη. Το φιλμ παραμένει επιρρεπές σε προσβολή από τους ίδιους ή παρόμοιους διαλύτες. Οι λάκες μπορούν να βασίζονται σε νιτροκυτταρίνη ή ακρυλικές ρητίνες.
Χαμηλή κατασκευή ταινίας: Η κατάσταση μιας μεμβράνης βαφής όταν είναι πολύ λεπτή για να παρέχει προστασία στο υπόστρωμα ή να αντέχει στις περιβαλλοντικές συνθήκες.
LVLP: Χαμηλός όγκος, χαμηλή πίεση (Βλ. HVLP)
Μεταλλική Βαφή: Χρώμα, το οποίο περιέχει μεταλλική χρωστική ουσία, συνήθως με τη μορφή μικροσκοπικών νιφάδων. Γενικά αυτά είναι αλουμίνιο ή μαρμαρυγία και χρησιμοποιούνται για να αυξήσουν την ελκυστικότητα του φινιρίσματος.
Μίκα (μαργαριτάρι): Μια χρωστική ουσία που χρησιμοποιείται για την αύξηση της γοητείας του φινιρίσματος.
χιλιοστό της ίντσας: Μέτρο πάχους μεμβράνης βαφής, ίσο με ένα χιλιοστό της ίντσας (0.00l inch).
Επικάλυψη ομίχλης: Μια ελαφριά επίστρωση ψεκασμού υλικού υψηλής περιεκτικότητας σε διαλύτες για ανάμειξη ή/και βελτίωση της γυαλάδας και μεταλλικό έλεγχο σε χρώμα ενός σταδίου, που κάποτε είναι γνωστό ως επίστρωση σταγόνων ή επικάλυψη σκόνης.
Αναλογία μίξης: Η αναλογία των συστατικών που πρέπει να αναμειχθούν μεταξύ τους για να γίνει μια βαφή έτοιμη για ψεκασμό. Για παράδειγμα, μια διαφανής επίστρωση με αναλογία μίγματος 4:1 απαιτεί την ανάμειξη 4 μερών της διαφανούς επίστρωσης με 1 μέρος ενεργοποιητή. Οι αναλογίες ανάμειξης γίνονται συνήθως κατ' όγκο.
Μόριο: Η μικρότερη δυνατή μονάδα ή ποσότητα οποιασδήποτε ουσίας, η οποία διατηρεί τα χαρακτηριστικά αυτής της ουσίας.
Φλούδα πορτοκαλιού: Μια ανωμαλία στην επιφάνεια μιας μεμβράνης βαφής που προκύπτει από την αδυναμία της υγρής μεμβράνης να ισοπεδωθεί μετά την εφαρμογή. Η φλούδα πορτοκαλιού εμφανίζεται ως μια χαρακτηριστικά ανώμαλη ή με βαθουλώματα επιφάνεια στο μάτι, αλλά συνήθως αισθάνεται λεία στην αφή.
Συνολική ζωγραφική: Ένα είδος φινιρίσματος στο οποίο βάφεται πλήρως ολόκληρο το αυτοκίνητο.
Υπερμείωση: Για να προσθέσετε περισσότερο διαλυτικό ή μειωτικό σε ένα χρώμα από αυτό που συνήθως απαιτείται για την εφαρμογή. Αυτό μερικές φορές γίνεται για να μειωθεί το ιξώδες της βαφής, για να βοηθήσει στην ανάμειξη ή για να επιτευχθεί ένα ειδικό χρωματικό αποτέλεσμα.
Υπερψεκασμός: Επικάλυψη ξηρών σωματιδίων ψεκασμού σε περιοχές που δεν προορίζονταν να βαφτούν ή σε προηγουμένως βαμμένες περιοχές όπου δεν λιώνουν.
Μέγεθος σωματιδίου: Το μέγεθος του σωματιδίου της βαφής σε διασπορά.
Χρώμα: Μικρά σωματίδια που προστίθενται στη βαφή για να επηρεάσουν ιδιότητες όπως χρώμα, αντοχή στη διάβρωση, μηχανική αντοχή κ.λπ. Οι χρωστικές μπορεί να είναι έγχρωμες, ημιδιαφανείς, μαύρες, λευκές ή άχρωμες. Πρέπει να ενσωματωθούν σε ένα σύστημα βαφής με κάποια διαδικασία διασποράς.
Στιλβωτική ένωση: Ένα υλικό που εφαρμόζεται σε ένα όχημα; επιφάνεια, η οποία αφαιρεί μικρές ατέλειες με ελάχιστη δράση κοπής. Το γυαλιστικό επαναφέρει το φιλμ σε εμφάνιση υψηλής γυαλάδας.
Πιστόλι τροφοδοσίας πίεσης: Ένα πιστόλι ψεκασμού εξοπλισμένο με ξεχωριστό δοχείο βαφής που συμπιέζεται και συνδέεται με το πιστόλι ψεκασμού μέσω εύκαμπτων σωλήνων.
Πριμοδότης: Η πρώτη στρώση βαφής εφαρμόστηκε σε ένα υπόστρωμα, σχεδιασμένο να αποδεικνύει την αντοχή στην πρόσφυση και τη διάβρωση.
Primer-sealer: Ένα υπόστρωμα που βελτιώνει την πρόσφυση της τελικής επίστρωσης και που σφραγίζει παλιές βαμμένες επιφάνειες που έχουν τριφτεί. συνήθως δεν χρειάζεται τρίψιμο.
Primer-surfacer: Ένα υπόστρωμα, που γεμίζει μικρές ατέλειες στο υπόστρωμα και το οποίο συνήθως πρέπει να τρίβεται.
Περιορίζω: Η ικανότητα μιας επιφάνειας να αποτρέπει την βύθιση της τελικής επίστρωσης και να προκαλεί μείωση της εμφάνισης ή της γυαλάδας.
Περιστέλλων: Διαλύτης που χρησιμοποιείται για τη μείωση ή την αραίωση των σμάλτων σε ιξώδες που μπορούν να ψεκαστούν. (Βλέπε Thinner)
Χάσιμο: Υπερβολική ροή σε κάθετη επιφάνεια με αποτέλεσμα σταγόνες και άλλες ατέλειες στη βαμμένη επιφάνεια. Εμφανίζεται όχι μόνο όταν το χρώμα είναι υγρό, αλλά και κατά το ψήσιμο σε ορισμένους τύπους χρωμάτων.
Σφραγιστής: Ένα υπόστρωμα που ενισχύει την πρόσφυση. Παρέχει ομοιόμορφη συγκράτηση χρώματος και ομοιόμορφη, επίπεδη επιφάνεια για εφαρμογή τελικής επίστρωσης.
Στερεά: Το μέρος του χρώματος που δεν εξατμίζεται αλλά μένει στην επιφάνεια για να σχηματίσει μια μεμβράνη. Συνήθως μετριέται σε βάση βάρους ή όγκου.
Διαλυτικό μέσο: Ένα υγρό που διαλύει κάτι, συνήθως ρητίνες ή άλλα συνδετικά συστατικά. Συνήθως είναι ένα οργανικό υγρό.
Επισκευή σημείου: Ένας τύπος εργασίας επισκευής φινιρίσματος κατά την οποία ένα τμήμα του αυτοκινήτου μικρότερο από ένα πάνελ φινιρίζεται (συχνά αποκαλείται εργασία "διπλώματος" ή "βαθουλώματος"). Το χρώμα συνήθως αναμιγνύεται στη γύρω περιοχή.
Σπρέι: Το χρώμα ψεκάζεται σε ένα πιστόλι ψεκασμού και το ρεύμα του ψεκασμένου χρώματος κατευθύνεται στο μέρος που θα βαφεί. Η ψεκασμός μπορεί να είναι αέρας υψηλής πίεσης, με ρεύμα υψηλής πίεσης, με υψηλή πίεση ρευστού ή με ηλεκτρικά μέσα σε μια ηλεκτροστατική διαδικασία.
Σταθεροποιητής: Κάτι που προστίθεται στη βαφή για να αποφευχθεί η υποβάθμιση.
Καρφάκι: Η κολλητικότητα μιας μεμβράνης βαφής ή μιας κόλλας. Ο χρόνος που χρειάζεται για ένα χρώμα στεγνώματος στον αέρα να φτάσει σε ένα στάδιο χωρίς κόλληση είναι ένα κοινό μέτρο της ταχύτητας στεγνώματος.
Τακ Πανί ή Πανί: Ένα πανί επικαλυμμένο με μια κολλώδη ουσία που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση βρωμιάς και χνούδι πριν το βάψιμο.
Τακ παλτό: Η πρώτη επίστρωση σμάλτου, εφαρμόστηκε πλήρης και αφέθηκε να αναβοσβήσει μόνο μέχρι να κολλήσει αρκετά.
Λεπτότερος: Προστέθηκε διαλύτης σε μια λάκα για να μειώσει το ιξώδες της σε συνοχή που μπορεί να ψεκαστεί. (Βλ. Reducer)
Θιξοτροπία: Η τάση για το ιξώδες ενός υγρού να εξαρτάται από την ταχύτητα διάτμησης. Όταν το υγρό ανακινείται γρήγορα, βουρτσίζεται ή με άλλο τρόπο διαταραχθεί μηχανικά, το ιξώδες μειώνεται γρήγορα. Η θιξοτροπική συμπεριφορά είναι το αποτέλεσμα μόρια ή σωματίδια στο υγρό που σχηματίζουν ασθενώς συνδεδεμένες δομές, οι οποίες διασπώνται κατά την ανάδευση.
Top coat: Το τελικό στρώμα βαφής εφαρμόζεται σε ένα υπόστρωμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστούν πολλές στρώσεις τελικής επίστρωσης.
Βελτιώνω: Μια μέθοδος επαναβαφής που εκτελείται σε καινούργιο ή μεταχειρισμένο όχημα για οποιονδήποτε λόγο. Αναφέρεται επίσης στη διόρθωση μικρών γρατσουνιών με βούρτσα κ.λπ.
Σύστημα δύο συστατικών: Υλικά όπως ορισμένα χρώματα, πληρωτικά και συγκολλητικά, τα οποία απαιτούν την προσθήκη σκληρυντικού ή ενεργοποιητή για να επιτευχθεί μια χημική αντίδραση, προκαλώντας τη σκλήρυνση. Περιγράφεται επίσης ως 2K.
Υπόστρωμα: Μια πρώτη στρώση, αστάρι, σφραγιστικό ή επιφανειακό υλικό που εφαρμόζεται στο υπόστρωμα. Χρησιμοποιείται συχνά για την παροχή αντιδιαβρωτικής προστασίας και πρόσφυσης.
Ουρεθάνη: Ένας τύπος χρώματος ή πολυμερούς, που προκύπτει από την αντίδραση ενός ισοκυανικού με ένα συστατικό που περιέχει υδροξύλιο. Οι ουρεθάνες διακρίνονται για τη σκληρότητά τους και την αντοχή τους στην τριβή.
Σταθεροποιητές UV: Χημικές ουσίες που προστίθενται στη βαφή για να απορροφήσουν την υπεριώδη ακτινοβολία που υπάρχει στο ηλιακό φως. Η υπεριώδης ακτινοβολία αποσυνθέτει τα μόρια του πολυμερούς σε μια μεμβράνη βαφής και έτσι χρησιμοποιούνται σταθεροποιητές υπεριώδους ακτινοβολίας για να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής της βαφής.
Οχημα: Όλο ένα χρώμα εκτός από τη χρωστική. Αυτό περιλαμβάνει διαλύτες, αραιωτικά, ρητίνες, κόμμεα, στεγνωτήρια, κ.λπ. Το υγρό τμήμα ενός χρώματος.
Ιξώδες: Ο ρυθμός ροής ενός υγρού. Οι διαλύτες επηρεάζουν τη ρευστότητα ή τη δυνατότητα ροής του χρώματος. Το ιξώδες της βαφής πρέπει να επιτρέπει τη σωστή ψεκασμό και ροή. Το ιξώδες μπορεί να προσδιοριστεί με τη μέτρηση του χρόνου που χρειάζεται για μια δεδομένη ποσότητα υγρού να ρέει μέσα από ένα καθορισμένο στόμιο.
Υδατομεταφερόμενα: Ένας τύπος χρώματος, που χρησιμοποιεί νερό ως κύριο φορέα του και όχι τυπικούς οργανικούς διαλύτες.
Zahn Cup: Μια συσκευή για τη μέτρηση του ιξώδους. Είναι βαθμονομημένο σε διαφορετικά μεγέθη (αριθμούς) για διαφορετικά υγρά.
